به بهانه حادثه تبریز؛
سیلیهای پارلمانی
به علت عدم برخورد عبرتانگیز با سیلی زنندگان پارلمانی (بخوانید خانه ملت) و عدم احداث سیلبند در سرابهای سیاسی و گسلهای بالادستی، سیل سهمگین تبریز به راه افتاد و سیلی سوزناک، صورت نظام اجرایی جمهوری اسلامی را هدف گرفت.
سیدحرمت الله موسویمقدم*
همه به یاد خواهیم داشت زمانی که شهریورماه سال ۹۵ خبر ضرب و شتم خبرنگار روزنامه ایران توسط احدی از نمایندگان وقت ارومیه در یکی از تالارهای مجلس شورای اسلامی در جامعه منتشرشد و موج وسیعی را به وجود آورد، هیچکدام از مدیران مرکزی حتی رئیس مجلس دم برنیاوردند، مردم هم در عالم جُک مآبانه خود در فضای مجازی خوش بودند و معاونت نظارت مجلس نیز پنبه در گوش، همرنگ جماعت بود.
هنوز داستان تهوّر این نماینده پهلوان مسلک، نُقل محافل و مجالس و مطایباتمان بود که خرداد۹۶ یکی از نمایندگان کردستان در فرودگاه مهرآباد دسته گُل به آب داد و با مامور وظیفهشناس انتظامی گلاویز شده و طبق اخبار و اظهار رسانههای جمعی، موجب ضرب و جرح آن مامور محترم گردید.
آری؛ این بار نیز متولیان نظام تقنینی کشور را کک نگزید و گویا این بیانضباطی آشکار و قانونگریزی مرگبار را هم به حساب مصونیت سیاسی و شاید هم شئون نمایندگی خود گذاشته و در مقام دفاع نابجا از همکار خویش برآمدند و در اوج فزونطلبی، به دادخواهی آن مامور معذور و مجروح نیروی انتظامی که به جز اجرای قانون، هیچ گناهی نداشت وقعی ننهادند، مطالبات اصحاب قلم را نادیده و نظر افکار عمومی را هم به طاق نسیان سپردند.
از درگیری سال ۹۷ آن نمایند ه محترم با کارمند گمرک در یکی از شهرهای شرق کشور و مناقشه فیزیکی نماینده شریف قروه و دهگلان با مدیرکل صداوسیمای استان کردستان در خرداد ۹۸ عبور میکنیم.
قصه پرغصه استخدام غیرقانونی دُردانه یکی از نمایندگان فعلی مجلس (گرگان) را هم به وقت دیگری سپرده و به عنابستان سال ۹۹ میرسیم.
در بهمن ماه این سال بحرانی، احدی از نمایندگان عزیز، سرخوش از مَرکَبِ خوش منظر و تندرو دِنا پلاس و البته با دلگرمی و حمایت مشروع همکارانش در بهشت بهارستان، با یک سیلی پارلمانی صورت سرباز وظیفه حامد اکبری (مامور وظیفهشناس نیروی انتظامی که مانع عبور ایشان از خط ویژه شده بود) را هدف قرار داد و با این اقدام عجیب و عاجزانه، مراتب تکریم از پاسداران و حافظان نظم و امنیت را به اوج رسانید!
در این ماجرای مذموم و مکروه، باز هم سلاح اصلاحگر مجلس برخط نشد، ندای آن سرباز صبور و معتمد وطن نیز به گوش نهادهای نظارتی نرسید، اعتراض مردم و اهالی رسانه هم مورد توجه رئیس قوه قهار قانونگذاری قرار نگرفت و گرفتار اما و اگرها و توضیح و تفسیر تجاهلگونه و مصلحتاندیشانه شد و به تاریخ پیوست.
القصه؛ به علت عدم برخورد عبرتانگیز با سیلی زنندگان پارلمانی (بخوانید خانه ملت) و عدم احداث سیلبند در سرابهای سیاسی و گسلهای بالادستی، سیل سهمگین تبریز به راه افتاد و سیلی سوزناک، صورت نظام اجرایی جمهوری اسلامی را هدف گرفت و در حضور رئیس شورای امنیت کشور اقتدار جامعه را زیر سئوال برد.
امیدواریم با دخالت صاحب منصبان، اصلاح صادقانه آسیبها، تکریم قانون و تأدیب قانونشکنان، دیگر شاهد تکرار اینگونه حوادث تلخ و تاسفآور در سطح ایران عزیز نباشیم زیرا این آتشی است که چنانچه مهار نشود دامن همه را میگیرد.
*فعال رسانهای
همه به یاد خواهیم داشت زمانی که شهریورماه سال ۹۵ خبر ضرب و شتم خبرنگار روزنامه ایران توسط احدی از نمایندگان وقت ارومیه در یکی از تالارهای مجلس شورای اسلامی در جامعه منتشرشد و موج وسیعی را به وجود آورد، هیچکدام از مدیران مرکزی حتی رئیس مجلس دم برنیاوردند، مردم هم در عالم جُک مآبانه خود در فضای مجازی خوش بودند و معاونت نظارت مجلس نیز پنبه در گوش، همرنگ جماعت بود.
هنوز داستان تهوّر این نماینده پهلوان مسلک، نُقل محافل و مجالس و مطایباتمان بود که خرداد۹۶ یکی از نمایندگان کردستان در فرودگاه مهرآباد دسته گُل به آب داد و با مامور وظیفهشناس انتظامی گلاویز شده و طبق اخبار و اظهار رسانههای جمعی، موجب ضرب و جرح آن مامور محترم گردید.
آری؛ این بار نیز متولیان نظام تقنینی کشور را کک نگزید و گویا این بیانضباطی آشکار و قانونگریزی مرگبار را هم به حساب مصونیت سیاسی و شاید هم شئون نمایندگی خود گذاشته و در مقام دفاع نابجا از همکار خویش برآمدند و در اوج فزونطلبی، به دادخواهی آن مامور معذور و مجروح نیروی انتظامی که به جز اجرای قانون، هیچ گناهی نداشت وقعی ننهادند، مطالبات اصحاب قلم را نادیده و نظر افکار عمومی را هم به طاق نسیان سپردند.
از درگیری سال ۹۷ آن نمایند ه محترم با کارمند گمرک در یکی از شهرهای شرق کشور و مناقشه فیزیکی نماینده شریف قروه و دهگلان با مدیرکل صداوسیمای استان کردستان در خرداد ۹۸ عبور میکنیم.
قصه پرغصه استخدام غیرقانونی دُردانه یکی از نمایندگان فعلی مجلس (گرگان) را هم به وقت دیگری سپرده و به عنابستان سال ۹۹ میرسیم.
در بهمن ماه این سال بحرانی، احدی از نمایندگان عزیز، سرخوش از مَرکَبِ خوش منظر و تندرو دِنا پلاس و البته با دلگرمی و حمایت مشروع همکارانش در بهشت بهارستان، با یک سیلی پارلمانی صورت سرباز وظیفه حامد اکبری (مامور وظیفهشناس نیروی انتظامی که مانع عبور ایشان از خط ویژه شده بود) را هدف قرار داد و با این اقدام عجیب و عاجزانه، مراتب تکریم از پاسداران و حافظان نظم و امنیت را به اوج رسانید!
در این ماجرای مذموم و مکروه، باز هم سلاح اصلاحگر مجلس برخط نشد، ندای آن سرباز صبور و معتمد وطن نیز به گوش نهادهای نظارتی نرسید، اعتراض مردم و اهالی رسانه هم مورد توجه رئیس قوه قهار قانونگذاری قرار نگرفت و گرفتار اما و اگرها و توضیح و تفسیر تجاهلگونه و مصلحتاندیشانه شد و به تاریخ پیوست.
القصه؛ به علت عدم برخورد عبرتانگیز با سیلی زنندگان پارلمانی (بخوانید خانه ملت) و عدم احداث سیلبند در سرابهای سیاسی و گسلهای بالادستی، سیل سهمگین تبریز به راه افتاد و سیلی سوزناک، صورت نظام اجرایی جمهوری اسلامی را هدف گرفت و در حضور رئیس شورای امنیت کشور اقتدار جامعه را زیر سئوال برد.
امیدواریم با دخالت صاحب منصبان، اصلاح صادقانه آسیبها، تکریم قانون و تأدیب قانونشکنان، دیگر شاهد تکرار اینگونه حوادث تلخ و تاسفآور در سطح ایران عزیز نباشیم زیرا این آتشی است که چنانچه مهار نشود دامن همه را میگیرد.
*فعال رسانهای